Op de faculteit Kunst & Economie een gastcollege gegeven over de betekenis van de huidige stand van zaken in de muziekindustrie voor de makers van muziek. Niet zozeer het ‘downloading kills the artist’ verhaal, maar een analyse van de rol van ‘disruptive technologies’ zoals mp3 en p2p en de daarmee samenhangende fundamentele veranderingen die plaats vinden in de muziek industrie, gezien vanuit de maker.
“De afgelopen decennia is de muziekindustrie gebaseerd geweest op het principe van ‘fixed finished product’: een vastgelegde versie van een stuk muziek, door middel van technologie omgezet tot een fysiek goed, zoals vroeger het vinyl album en tegenwoordig de CD. De structuur van de platenindustrie zoals we die tot nu toe altijd gekend hebben is grotendeels gebaseerd op dit idee van ‘fixed finished product’: het auteursrecht vloeit hier uit voort, en ook de business modellen rond de verkoop van muziek als fysiek product.
Door de opkomst van digitale netwerken (zoals internet) en technologiën (zoals datacompressie en productie middelen) en daarmee samenhangend de opkomst van remix- en mashup subculturen, p2p netwerken, mp3, enzovoort, is het ‘fixed finished product’ snel in belang gaan teruglopen. Muziek als ‘virtual good’ (de digitale variant) is veel minder grijpbaar, en ook het begrip auteurschap is onder druk komen te staan. Daarnaast vinden er ook verschuivingen plaats in hoe muziek geproduceerd wordt, doordat de middelen waarmee muziek gemaakt wordt steeds makkelijker toegankelijk zijn. Veel van de problemen en ontwikkelingen in de muziekindustrie op dit moment zijn terug te brengen tot het onvermogen van een grote, gevestigde industrie om met dergelijke fundamentele veranderingen om te gaan. Op dit moment is er sprake van een overgangssituatie, waardoor het lastig is hypes van trends te onderscheiden.�
