Afgelopen weken ben ik druk geweest met coördineren van de productie van sync content, en het ontwerpen van een playout systeem, voor Meeuwis Groots met een Zachte G editie 2012. Er is dit jaar voor het eerst gewerkt met mijn liveseq omgeving. Ik heb een custom versie gemaakt om triggers te kunnen sturen naar de nieuwe lighting/media server van Tenfeet die de visuals in het decor aansturen. Cues gaan vanaf Martijn Bosman (de drummer) via het midi protocol over driedubbel redundant glasvezel naar de regie op het veld. Daarmee hebben de muzikanten op het podium controle over voor hen relevante muzikale cues, en ligt het initiatief voor de performance op het podium. Ook is met deze opzet mogelijk om niet alleen tussen, maar ook tijdens de songs met muzikale cues te werken – bijvoorbeeld intros, refreinen en bridges oprekken – terwijl licht en visuals sync mee blijven lopen. Een mooie ontwikkeling, want tot nu toe betekende sync content in vrijwel alle gevallen dat met vaste songstructuren gewerkt moet worden. Met deze opzet kunnen muzikale structuren waar nodig voor de performance opengebroken worden. Dat is precies waar de expertise zit die ik door de jaren heb opgebouwd: een brug slaan tussen muziek en technologie bij performance en productie. Soms wekt dit blog wel eens de indruk dat ik vooral bezig ben met welke software of hardware er moet komen bij een project, maar dat is slechts de laatste technologische tien procent…
